Konrad uczy etyki, lecz jego życie nie do końca jest zgodne z jej zasadami. Jeden wieczór, jeden telefon wywracają życie mężczyzny do góry nogami. Kim jest dziewczyna, która do niego dzwoniła? Konrad za wszelką cenę próbuje się tego dowiedzieć.
Już na początku poznajemy mężczyznę z dziwnymi poglądami na świat. Konrad zakochuje się średnio raz na dwa lata, po czym opuszcza swoją wybrankę, gdyż "nawet czekolada jedzona codziennie już tak nie smakuje". Wiele czynników w tym śmierć przyjaciela i szczera studentka oraz telefon w którym dziewczyna mówi, że ma myśli samobójcze sprawiają, że Konradowi otwierają się oczy i zaczyna on czuć coś więcej. Są to emocje których nigdy wcześniej nie doświadczył.
Jego urazy są głęboko zakorzenione w podświadomości i tylko spojrzenie prawdzie w oczy może uratować go od całkowitej zagłady.
Niemoralna gra jest książką, która skłania nas do refleksji. Porusza ona trudne tematy i ukazuje jak brak miłości w dzieciństwie może ukształtować charakter, jak i przyszłość danej osoby. Podczas lektury świat Konrada staje się realny i taki... smutny. Mimo że jest to historia wymyślona przez autorkę,to mamy świadomość, że coś takiego naprawdę mogło się zdarzyć, że okrucieństwo tego świata powstaje przez brak miłości, brak empatii względem drugiego człowieka.
Podczas trwania akcji, główny bohater przechodzi wielką metamorfozę. Jego poglądy zmieniają się i sam zaczyna zauważać jakim człowiekiem był wcześniej. Wiele drugoplanowych postaci także zmienia się. Jedne mniej, drugie może bardziej, jednak to właśnie przemiana Konrada jest drastycznie zauważalna.
Świat przedstawiony przez autorkę jest piękny i bardzo interesujący, a zwłaszcza opisy malowniczej Saksonii latem. Szkoda tylko, że pani Jolanta przedstawiła jesień w samych negatywach. Ja sama bardzo lubię tą porę roku, zwłaszcza gdy ostatnie promyki słońca przedzierają się przez różnobarwne kurtyny liści.
W Niemoralnej grze możemy także spotkać i poczuć obecność samej autorki. Po ostatnim wywiadzie dużo dowiedziałam się o pani Kosowskiej i dzięki temu pośród kartek książek znalazłam także ją samą. Przykładem jest koń pani Jolanty - Celta. Gdy się o nim dowiedziałam od razu skojarzył mi się z Fredkiem - koniem jednego z bohaterów książki.
Jedyną rzeczą, która nie podobała mi się w Niemoralnej grze było częste powtarzanie sytuacji wraz z tymi samymi wypowiedziami bohaterów.Był to taki oryginalny pomysł, który jednak nie za bardzo przypadł mi do gustu.
Niemoralna gra jest to trzecia powieść pani Kosowskiej. Cieszę się, że zdecydowałam się po nią sięgnąć, tym samym zapoznając się z twórczością pani Jolanty. Na pewno na niej nie poprzestanę i w najbliższym czasie sięgnę także po Niepamięć i Deja vu.
Kiedy w przyszłości wyjdą inne książki autorki ( a jestem pewna, że wyjdą ) to przeczytam je bez najmniejszego wahania. Niektórych może zniechęcić fakt, że jest to książka psychologiczna, ale warto ją przeczytać i nie zrażać się od razu. Polecam z całego serca. Emocje jakie towarzyszą lekturze są nieocenione.
Autor: Jolanta Kosowska
Tytuł: Niemoralna gra
Wydawnictwo: Novae res
Data wydania: 21 października 2014
Moja ocena: 9/10
Wywiad z autorką: Tutaj
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz